Lalenin Bahçesi

Bir kırmızı Lale işte.
Kitap okumayı, sohbeti, sinemayı, İstanbul'u ille de Üsküdar'ı sever. Olmazsa olmazları ailesi, Zuz, Cancan ve denizdir.
Çok şiir okumaz ama okursa Atilla İLHAN ve Orhan VELİ okur. Paylaşmazsa görmüş gibi okumuş gibi hissetmez kendini...

3 Mart 2012 Cumartesi

Ağzında çocukluğunun menekşe şekeri, fındık ağaçlarının dibinden toplayıp solmasınlar diye çay bardağında suya koyduklarının kokusunda hem de...

Aylar önce nette görüp benim de olsa diye hayalini kurduğun kolye boynunda...

Okuduğun kitap çok şık bir kılıfla elinde...(Gamse, benim olsun bu demekte)

Seni tedirgin eden konuyu kafandan atılmış

Sohbetine, bir de kırk yıl hatırı olan bir kahve eklemiş...

Melek kanatlarını omzuna koymuş.


Altı yıl önce bir soba hikayesine gelen yorumla başlayan hikaye bu güne kadar gelmiş...

Üstelik bunların hepsini bir kişi yapmış....


Ataletim canım benim, hayatımızda olduğun için bin teşekkür sana...