Lalenin Bahçesi

Bir kırmızı Lale işte.
Kitap okumayı, sohbeti, sinemayı, İstanbul'u ille de Üsküdar'ı sever. Olmazsa olmazları ailesi, Zuz, Cancan ve denizdir.
Çok şiir okumaz ama okursa Atilla İLHAN ve Orhan VELİ okur. Paylaşmazsa görmüş gibi okumuş gibi hissetmez kendini...

20 Kasım 2012 Salı

Bizim bir ana sınıfımız olsun mu?

Burada birlikte bir çok etkinliğe imza attık. Birbirimize kitaplar,kartlar,hediyeler gönderdik... Ama şimdi diyeceğim  bambaşka  bir şey.

Biliyorsunuz benim kızlarım öğretmen...Bugün Gamse'nin üniversiteden bir arkadaşı telefon açmış. Diyarbakır'ın bir köyüne atanmış. Okulda bir ana sınıfı açmışlar ama hiç birşeyleri  ama hiç bir şeyleri yokmuş. -Gamze, herşeye ihtiyacımız var, kağıda bile, kumaş  parçalarına bile,onları kesecek makaslara bile ihitiyacımız var demiş.

''Orda bir köy var uzakta o köy bizim köyümüz''öğretmenini tanıdığım, kızımla aynı  derslikleri, koridorları,kantini paylaşmış bir çocuk. Orada eğitim vermek,yararlı olmak istiyor. Biz yapabildiğimizce yardım edelim mi? O' çocuğa... İstanbul'dan  kilometrelerce uzakta bizden yardım isteyen ,üstelik kendisi için bile değil...
Oyuncaklar, renkli kağıtlar,boya kalemleri, yapıştırıcılar,çocuk puzzelları,piritler,makaslar legolar, masal kitapları,boyama kitapları,kumaş parçaları artık ana okulunda etkinlik için aklınıza ne gelirse...

Eğer gerçekten  yardım etmek isterseniz. Size adres ulaştıracağım...İlk kez böyle bir şey istedim umarım, ilginizi esirgemezsiniz.. Biz gönderdikçe O gencecik çocuk da, bize çocuklarıyla birlikte resimlerini göndersin sınıfın ve o sınıf bizim olsun...