Lalenin Bahçesi

Bir kırmızı Lale işte.
Kitap okumayı, sohbeti, sinemayı, İstanbul'u ille de Üsküdar'ı sever. Olmazsa olmazları ailesi, Zuz, Cancan ve denizdir.
Çok şiir okumaz ama okursa Atilla İLHAN ve Orhan VELİ okur. Paylaşmazsa görmüş gibi okumuş gibi hissetmez kendini...

28 Mart 2014 Cuma

Aylaklar

Acaip günlerden geçiyoruz canımın taaa içi okuyucu. Ne ihtilaller gördüm ne ekonomik krizlere şahit oldum, kim vurduya giden arkadaşlarımız oldu, lisede arka sıramda oturan kimseyle konuşmayan öğrenci o yılların ünlü tetikçisi Ferhat Tüysüz'müş meğer... Yakalandığında gazetede resmini görünce şok olmuştum. Evlerimiz tarandı,okul çıkışı üstümüze zincirlerle saldırıldı ama geriye dönüp baktığımda bu kadar karanlık değildi yine gelecek.

Dün havayı güzel görünce dışarı çıktık,eve döndüğümüzde yine ortalık karışmış,kasetler yine her tarafa saçılmıştı.


Dün hava güzeldi ve yine biz en sevdiğimiz yerdeydik. İstanbul'un en güzel kızının karşısına oturup, çayımızı içe içe kitaplarımızı okuduk.

Bugünse hava kapalı...Evdeyim,ev toplandı,çamaşırlar makineye kondu,kuruyanlar toplandı,ocağa zeytinyağlı pırasa oturtuldu ve önce bir film izleyeceğim ardından da kitabıma döneceğim. Filmim çok eski bir film bu kez. Federico Fellini'ye ait ''Aylaklar'' 1950 yılında çevrilmiş. Fellini'nin yaşamından izler taşıyan bir film. Bir anlamda otobiyografisi gibi. ''Altın Ayı Film Festivali''nde Gümüş Ayı ödülü almış.


Bugünlük de bu kadar.