Lalenin Bahçesi

Bir kırmızı Lale işte.
Kitap okumayı, sohbeti, sinemayı, İstanbul'u ille de Üsküdar'ı sever. Olmazsa olmazları ailesi, Zuz, Cancan ve denizdir.
Çok şiir okumaz ama okursa Atilla İLHAN ve Orhan VELİ okur. Paylaşmazsa görmüş gibi okumuş gibi hissetmez kendini...

15 Haziran 2014 Pazar

Biz


Ordu'dan geldiğimden beri bu resime bakıyorum.Başkalarının, bir çekirdek ailenin resmi diye baktığı bu resim; çok ama çok mutlu yaşamış bir ailenin resmi... Resimdeki o kadın yıllar yıllar önce gitti ama yokluğu her dem taze...

Yıllardır bakamadığım resimlere baktım bu kez. Metin yani kardeşim, facebooka koyana kadar da bakacağım yoktu... Mutlu günlerin resimlerine bakıp , mutlu olunamıyor malesef...

Elbisemin kolunu indirmişim, alttaki mayo izine bakılacak olursa, elbisenin askısı, güneş yanıklarını acıtmış olabilir.Annem saçlarını hep öyle toplardı ve güneş vurduğunda saçlarında kızıl ışıklar olurdu... Zuz'un şapkası beyaz floş gibi bir şeydendi... Hatırlıyorum , çünkü benim olmasını istemiştim:))Resimde belli değil ama Metin'in sapsarı kıvır kıvır saçları vardı... Ve çok uzun boylu olan babam , resim çektirirken hafif bize doğru eğilirdi...

Biz çok ama çok güzeldik...